نشست نمایش و نقد و بررسی فیلم روز سوم محمدحسین لطیفی دو روز پس از سالگرد فتح خرمشهر و در آستانه آغاز نمایش عمومی این فیلم در نیمه خرداد در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.
درنشست نقد و بررسی فیلم روز سوم که به مدیریت "جلیل اکبری صحت"، منتقد؛باران کوثری و حامد بهداد،بازیگران؛ علیرضا کهندیری آهنگساز، حمید آخوندی تهیه کننده و محمدحسین لطیفی کارگردان برگزار شد، دست اندرکاران روز سوم به پرسشهای حاضران پاسخ گفتند.
در این نشست، محمدحسین لطیفی، گفت: در جشنواره بیست وپنجم فیلم فجر، دو فیلم کاملا جنگی داشتیم که مربوط به خود جنگ بودند، و هر دوی این فیلمها، سعی کردند بحث ارتباط با مخاطب عام را لحاظ کنند.
وی ادامه داد: ما موقع ساخت فیلم، به این فکر کردیم که حرف خود را به گونهای بزنیم که دلنشین باشد.
لطیفی گفت: ساخت فیلم جنگی، مثل شمشیر دولبه است و سختیهای زیادی دارد. اگر خیلی خشک بسازیم، بدون جذابیت می‌شود و از طرفی تولید فیلمهای کمدی راجع به جنگ هم، ارزشهای دفاع مقدس را به طور کامل نشان نمی‌دهد.
کارگردان روز سوم سپس گفت: این فیلم با این قصد ساخته شد که با مخاطب، ارتباط سازنده برقرار کند و در واقع ما خواستیم در این زمینه و با این هدف خودمان را تست بزنیم که آیا می‌شود مخاطب را تا آخر چنین فیلمی روی صندلی نشاند یا نه؟
وی افزود: 25 سال از آن تاریخ گذشته و در سینمای جهان هم امر مرسومی است که وقتی مدتی از وقایع تاریخی می گذرد، درباره آن فیلم ساخته میشود، همانگونه که راجع به جنگها اتفاق افتاده و هنوز هم فیلم جنگی ساخته میشود و از زوایای مختلف به این قضایا نگاه میکنند.
لطیفی گفت: با ساخت فیلم روز سوم من خواستم از کسانی که در آن روزها خالصانه و صادقانه جنگیدند و شهید شدند، یادی بکنم و اهمیت ساخته شدن این کار را در واقع بیشتر از بابت ارتباط آن با نسل سوم میدانم.
لطیفی در پاسخ به پرسش یکی از حاضرین که چرا فیلم هندی ساخته اید گفت: تصور کنم صرفا حضور شخصیت حامد بهداد و چهره متفاوتی که او از بدمن ماجرا نشان میداد، بتواند ثابت کند که این فیلم هندی نیست چرا که شخصیتهای سینمای هند، خیلی کلیشه ای و یک بعدی هستند، در حالی که در این فیلم، این اتفاق نیفتاده بود و قضیه به این شکل نبود.
در ادامه جلسه از حامد بهداد راجع به روش بازی خود در نقش افسر عراقی پرسیده شد و او گفت: موقعی که من بازی میکنم، هیچگاه سر صحنه دیالوگ حفظ نمیکنم یا سعی نمیکنم یک میزانسن را به صورت خشک اجرا کنم، بلکه در آن صحنه، مثل یک آدم عادی زندگی می کنم، راه می روم و خود واقعی ام را در فیلم جاری می کنم.
بهداد ادامه داد: در پشت صحنه روز سوم، افراد زیادی بودند که به من کمک کردند و و عراقی حرف زدن را هم از کارگرانی که سرصحنه بودند، یاد گرفتم.
این بازیگر در مورد صحنه آخر فیلم و تیر خوردن خود گفت: من طرحی را برای این صحنه ریختم و به کارگردان فیلم پیشنهاد دادم که این صحنه اینگونه باشد و وقتی محمدحسین لطیفی از من دلیلش را پرسید، به او گفتم تنها نصیب فواد از این عشق همین دو تا تیر بود و هیچ بهره دیگری از عشقش نبرد، پس بگذاریم پذیرفتن این دو تیر از طرف او که تنها نصیب عشقش است، به این شکل اتفاق بیفتد.
در ادامه برنامه، حمید آخوندی تهیه کننده روز سوم گفت: وقتی که در 3 خرداد61 ، با یک ژ-3 و 100 تیر در خرمشهر بودم، به خاطر حفظ ناموس آنجا رفتم و حالا خوشحالم که در این فیلم تلاش برای حفظ ناموس را به نمایش گذاشتهایم و به این دلیل تشویقهای شما را می شنوم.
سپس باران کوثری راجع به موفقیتش در نقش سمیره، در فیلم روز سوم گفت: حس می کنم فقط 50 درصد در ایفای نقش موفق بوده ام، چون روایت واقعی این اتفاق، به قدری وحشتناک بوده که من حس می کردم شاید نتوانم خوب بازی کنم ولی فضایی که سر فیلم به وجود آمده بود، به قدری خوب بود که این حس را تا حد زیادی در من زنده کرد.
در ادامه جلسه، محمد حسین لطیفی در مورد اشاره های فیلم به سقوط خرمشهر و در پاسخ به پرسشی با این مضمون که چرا سقوط خرمشهر در روز سوم به خوبی در نیامده و چرا موضوع اصلی فیلم، یک روایت عشقی است؟، گفت: ماجرای اصلی فیلم در سه روز اول نبرد خرمشهر اتفاق افتاده اما ما آن را به سه روز آخر تبدیل کردیم. از طرفی در واقعیت، تمام آن افراد هم سالم برگشتند و حتی یکیشان هم زخمی نشد، اما برای این که از نظر حسی فیلم تاثیرگذارتر باشد، این ماجرا را به سه روز آخر منتقل کردیم و داستان را تغییر دادیم.
وی متذکر شد: برخلاف آنچه مطرح می کنید، روز سوم صرفا به یک ماجرای عشقی نمیپردازد و قصه های زیادی در این فیلم مستتر است؛ یکی قصه عشق یک عراقی به دختری ایرانی است، یکی قصه نجات یک دختر توسط گروه سرباز نجات دهنده، یکی هم داستان شخصی که می خواهد از یک پسر انتقام بگیرد... من در نهایت حدود پنج قصه را در یک فیلم وارد کردم تا فقط تصویری کلی از حالت شهر به شما داده باشم. لطیفی افزود: این فیلم 105 دقیقه است و از اول همین زمان را داشت که زمان زیادی است، اما یک بار برآوردی انجام شد در مورد این قضیه که فیلمی از سقوط خرمشهر ساخته شود و نتیجه برآورد این بود که در این صورت باید 35 قسمت 60 الی 70 دقیقه ای به شکل سریال ساخته شود.
این کارگردان همچنین تاکید کرد: روز سوم روایت من از سقوط خرمشهر نبوده است. در بخش دیگری از مراسم، علیرضا کهن دیری سازنده موسیقی متن فیلم ضمن اشاره به ویژگیهای موسیقی روز سوم به پرسشهای حاضران پاسخ گفت. او متذکر شد: تشخیص کارگردان این بود که فیلم اینقدر موسیقی لازم دارد، همان طور که مثلا در فیلمی چون بچه های آسمان، کل فیلم فقط 6 دقیقه موسیقی داشت. من هم در این راستا به ساخت موسیقی برای روز سوم پرداختم.
در ادامه، از حمید آخوندی در مورد شائبه های حمایت دولتی از این فیلم پرسیده شد و او گفت: برخلاف تصور برخیها، در تولید روز سوم وزارت ارشاد و بنیاد سینمایی فارابی هیچ گونه کمکی به ما نکرد و حتی دوربینی هم در اختیار ما قرار نگرفت؛ تنها بنیادشهید با ما قرارداد بست و 400 میلیون تومان پول به ما داد که این فیلم را برایشان بسازیم.
وی تاکید کرد: دوربینی که ما برای این فیلم از آن استفاده کردیم، از بخش خصوصی تهیه شد و دوربین قدیمی بود و چون ما موقع کار می خواستیم صدابرداری سرصحنه داشته باشیم، مجبود بودیم برای جلوگیری از ضبط صدای دوربین جزو صدای صحنه، دور دوربین پتو بکشیم!
آخوندی متذکر شد: هیجگونه کمکی به این فیلم نشد و روز سوم با دست خالی ساخته شد.
سپس لطیفی در پاسخ به پرسشی در مورد علت وجود طنز و شخصیتهایی با این مختصات در فیلم روز سوم، گفت: آدمهای دوست داشتنی در جنگ خیلی زیاد بودند و این حالتها و آن طنزها هم در همان لحظات جنگ وجود داشته است که من در روز سوم با روش خودم به این آدمها و این جریان نزدیک شده ام.
کارگردان روز سوم در پایان به نقل خاطراتی از تولید فیلم پرداخت و گفت: در هنگام تولید فیلم، ساختمان اسکان ایرانیها، یک بیمارستان مخروبه بود که استفاده ای از آن نمی شد و ما هم حق نداشتیم هیچگونه دستی به ترکیبش بزنیم. در این حال و هوا، یک روز وقتی برای افکت انفجار، دو تا چاشنی در سقف ایجاد کردیم، آمدند ما را دستگیر کردند و ما تا پاسی از نیمه شب در زندان بودیم!
وی خاطرنشان کرد: برای ساخت روز سوم به قدری دستمان تنگ بود که ما حتی نمی توانستیم یک دکور بسازیم و آن را در خلال ماجراهای فیلم از بین ببریم و البته این از بضاعت اندک سینمای ایران ناشی می شود.
در پایان مراسم جوایز و لوحهای تقدیر از سوی دستاندرکاران فیلم به عوامل روز سوم اهدا شد